25-2

Na een druk en vol weekend vandaag een rustig dagje. Mathieu heeft een klusje, Een nieuw tafelblad. Ik help hem een beetje. Eerst moeten we dat blad en nog een paar losse planken ophalen bij Big Stone want de weg is nog steeds opgebroken. Dan moet er geschuurd en geschilderd worden.

Tussendoor een tekening gemaakt en nog een spelletje gedaan.

26-2

Het kan hier soms vrijwel vanuit het niets enorm regenen. Zo hard dat ik Sint Maarten niet meer zie liggen. Overigens is het ook snel weer voorbij zo'n bui. Vandaag gaan we weer verder met het tafelblad, tussen de middag lunch in Oranjestad en daarna nog een keer gesnorkeld. Helaas kan ik geen onderwater foto's maken maar het ziet er mooi uit. Mooie verschillende soorten vissen, zee-egels en koraal.

En vandaag eten we oer Hollands potje.

's-Avonds na het eten met Mathieu naar White Wall gereden. Ik wilde zo graag sterren fotograferen (had er al maanden over gedroomd) maar vorige week was de (volle) maan teveel aanwezig en daarna was er steeds teveel bewolking. Nu ook wel maar er waren ook open stukken hemel tussendoor. En aangezien de tijd begint te dringen moesten we wel gaan vanavond. Bij White Wall is het pikdonker, er staan een paar kanonnen en je kijkt van daaruit op Saint Kitts. Daarvan zie je links in beeld een beetje lichtvervuiling. De kanon hebben we een beetje opgelicht met een gekleurd lampje. Rechts in beeld staat een struik die ook nog wat van dat licht mee krijgt. Het was prachtig om te zien, Zoveel sterren.

Alle foto's belicht op F4 en 20 seconden 15 mm lens. Bij langere belichting worden de sterren echt streepjes. De iso staat tussen de 1600 en 2000. Geen bewerkingen gedaan alleen de witbalans op 3200 kelvin gezet. Die vlekken zijn bewegende wolken.

27-2

De tijd om te vertrekken van Sint Eustatius naar Guadeloupe komt in zicht. Ik had me natuurlijk thuis al een beetje ingelezen maar vandaag doe ik dat nog een keer met de landkaart erbij. Ik maak aantekeningen waar ik verblijf en wat er zoal te zien is. Verder een lekker ontspannend dagje met een tekening die nog niet af is en lezen. En ik schuur het tafelblad nog een keer, hang en vouw de was op en kook het eten.

Na het eten een spelletje doen met Mathieu. Hij heeft een hele verzameling aan bordspellen. Whitney kijkt een serie op Netflix.

28-2

Het is vandaag mijn laatste dag op Sint Eustatius. Ik loop nog een keer naar de kliffen aan de kant van de Atlantische oceaan. 's-Middags laat Mathieu mij de foto's van hun vakantie naar Colombia zien, ik pak mijn koffer zover in en 's avonds gaan we naar 'taste of cultures'. Een soort markt waar verschillende culturen hun gerechten hebben klaar gemaakt en die je voor maximaal 5 dollar kunt kopen en proeven. Erg leuk. Ik heb er helaas geen foto's van omdat het zo vroeg donker is hier.

Maar eerst 's morgens een vreemde gewaarwording. Die krabbetjes die hier overaal rondlopen die groeien uit hun schelp en dan wisselen ze van schelp door in een grotere schelp te kruipen die is achtergelaten door een andere krab. Helaas heeft deze niet goed gekeken en is in een vreemd onderkomen gekropen. Echt wel triest. Kunnen wij mensen eens ophouden met die zooi aan plasticafval overal neer te gooien?

1-3

Vanmorgen vroeg op. Een voor mij een beetje verdrietig afscheid van Mathieu en Whitney. Wanneer zal ik ze weer in levende lijve zien? Altijd een moeilijk moment. Eerst een aantal keren afscheid moeten nemen toen hij aan het fietsen was en nu al weer voor de derde keer omdat ze samen in het buitenland wonen. Het vliegtuigje is notabene een half uur te laat en dan staan zij aan de ene kant van het glas en ik aan de andere kant. Bàh het went nooit. Maar goed, ik vlieg vandaag dus naar Guadeloupe. Dat gaat niet vanaf Sint Eustatius dus ik moet eerst met een klein vliegtuigje terug naar Sint Maarten. Daar kom ik aan op het Nederlandse vliegveld. Om te voorkomen dat ik daar driekwart dag moet rondhangen word ik met een taxi naar het Franse vliegveld gereden. Daar vandaan gaat er een halve dag eerder een vlucht. Een rit van een klein half uurtje. Je ziet nog overal de gevolgen van de orkaan Irma. Afschuwelijk... kapot geslagen huizen, huizen zonder daken waar mensen gewoon in moeten wonen, gestrande motor-en zeilboten, dode bomen die zijn aangetast door het zeezout. Je kunt nauwelijks bevatten hoe die orkaan huisgehouden heeft. Ik heb een Belgisch taxihauffeuse die me er van alles over verteld. Om 12.25 uur vertrek in met een iets groter vliegtuig naar Guadeloupe. De vlucht duurt zo'n 40 minuten en dan landen we op het Franse eiland. Ik haal de huurauto op (de beste man geeft me nb een gloednieuwe auto mee) en rij naar mijn eerste hotel: Le Relais Du Moulin. Geen tom tom dus een keer vragen en de kaart raadplegen. Maar ik ben er! Na het rustige Sint Eustatius is het hier druk. En er gebeurt van alles op de weg, fietsers die op een soort autoweg aan de verkeerde kant van de weg fietsen en loslopende koeien... ! Ik zie de azuurblauwe zee die hier nog blauwer lijkt/is als op Sint Eustatius en overal is het een drukte van belang. Morgen maar eens op onderzoek uit.

Al even gezommen. Wel een aparte gewaarwording zo'n luxe deze vakantie. Ik die meestal toch met de tent onderweg is.

2-3

Vandaag rij ik na het ontbijt naar het meest oostelijke punt van Guadeloupe. Het is er prachtig, ik loop er wel een par uur rond. Mocht je er ooit heen willen, ga vroeg in de ochtend er zijn niet veel parkeerplaatsen en het is er druk. Op mijn weg terug zit er een gepensioneerde dame uit Noord Frankrijk ipv een foto te maken een kleine schildering te maken. Ze spreekt warempel goed Engels en we hebben een alleraardigs gesprekje onderwijl zij schildert. Haar man zit geduldig op een rotsblok in de schaduw te wachten tot ze klaar is.

Om een idee te hebben eerst even de plattegrond van Guadeloupe.

Onderweg er naar toe even gestopt. Die zee die is zo mooi van kleur...

O, ik heb trouwens ook uitgevonden hoe ik zonder internet of TomTom toch navigatie heb. Met Maps.me en dan de kaart van Guadeloupe gedownload. Dat is best een opluchting want gisteren bij aankomst heb ik wel even moeten zoeken voor ik het hotel had gevonden. Kaartlezen is niet zo mijn ding... Zeker niet als ik dan ook nog moet rijden. Lag er in de auto ook nog zo'n houdertje om de telefoon in te doen en ik was zelf zo wijs geweest de plug mee te nemen van de sigaretten aansteker. Alhoewel het een halve dag duurde voor ik zag waar de sigarettenaansteker zat. Die had ik hier nog niet gevonden dus ik hoopte maar dat de accu het bleef volhouden. Maar uiteindelijk komt alles goed.

Op deze plaats zat die mevrouw te schilderen toen ik terug kwam van de wandeling.

Paar foto's gemaakt met de big stopper. Dit was de eerste, bij de rest zaten er allemaal druppels op de lens. Het waait er hard dus de opstuivende golven komen als een nevel over je heen.

Hier sta ik dus zodanig dat je landinwaarts kijkt.

Kruis bereikt. Er liggen nogal wat gedenktekens... schijnt een plaats te zijn voor zelfmoord. Nou dat is niet zo moeilijk hier, geen enkele bescherming hier dmv afrasteringen of zoiets. Hup springen maar.

Rustig maar, dit is stukje ingezoomd. Ik spring echt niet. En dicht bij de rand durf ik al helemaal niet. Hoogtevrees. Bovendien waait het hier ook nog eens heel hard, veel te bang dat mijn tas of camera valt.

Hierna ben ik door gereden naar het plaatsje Le Moule. Daar was niks te beleven. Bijna overal zaten de luiken dicht en amper iemand gezien. Het voelde een beetje als een spookstadje. Misschien verkeerde tijdstip. Zelfs het kerkhof kon ik niet op...

Zelfs het hotel leek gesloten.

Bij het strand ook al niks te beleven en ik ben dringend op zoek naar een toilet. Maar ik zal het moeten ophouden tot ik terug ben bij het hotel.